РЕЧНИК НА БЪЛГАРСКИЯ ЕЗИК

      ОБРАНЍТЕЛЕН, ‑ëíà, ‑ëíî, ìí. ‑ëíè, ïðèë. Оñ­òàð. è äè­àë. Оò­á­ðà­íè­òå­ëåí, çà­ùѝ­òåí. Тå­çè áúð­çè è íå­íà­äåé­íè ïî­áå­äè íà ãåð­ìàí­ñ­êè­òå âîéñ­êè âúç­õè­òè­õà òîë­êîç íåì­ñêèÿ íà­ðîä, ùî­òî òå îáúð­íà­õà òà­çè âî­é­íà

îò îá­ðà­íè­òåë­íà íà çà­âî­å­âà­òåë­íà. Лåò., 1871, 226.