гàдя, -иш, мин. св. -их, несв., прех. Диал. 1. Правя нещо да стане мръсно, противно; омърсявам, развалям. 2. Коря, хуля, ругая. А пред нея все отбор слугини / прави стоят и заповед чакат; / тя (бабата) ги гади, за сколуфи дърпа. П. Р. Славейков. □ Гади ми се (разг.) — повдига ми се, повръща ми се.
|