загрубя̀л, -а, -ο, мн. загрубѐли. 1. Прич. мин. св. деят. от загрубея. 2. Като прил. — за кожа: който е изгубил еластичност; закоравял. Загрубели ръце. Загрубяло лице. || Прен. Който не е чувствителен. Но в загрубелите сърца / таяхме ний дълбока нежност. Вес. Георгиев. Загрубяла съвест.
|