защỳрвам се, -аш се, несв.; защỳрам се, -аш се, св., непрех. Почвам да се щурам. Консула, каквото шило беше, се защура насам-нататък, тук седне, там стане, едного закачи, на другиго подхвърли дума. Йовков. Той пак се защура из тълпата да я дари и не я намираше. Вазов.
|