халàл нареч. (араб.). В съчет. халал да ти е (разг.) — от сърце, без съжаление (за нещо дадено или подарено). Добре работиха майсторите, халал да им са парите! Влайков. От падишаха той беше получил сребърен крив ятаган с похвално писмо: „Хлябът ми, дето го ядеш, халал да ти бъде!“ А. Каралийчев.
|