РЕЧНИК НА БЪЛГАРСКИЯ ЕЗИК

      ПИТА̀Ч ì. 1. Оñ­òàð. Чî­âåê, êî­é­òî ïè­òà, çà­äà­âà âú­ï­ðîñ; ïè­òàù. — Бè­âà ÿ [êî­æà­òà], ùå ñòà­íå. Кà­æè ìè êîë­êî èñ­êàø çà íåÿ? — Нà ïè­òà÷ èñ­êàì äå­âåò ëå­âà, íà êó­ïó­âà÷ — òðè. Н. Пîï­ôè­ëè­ïîâ, БД, 57. Мè­íèñ­ò­ðè­òå ñà îò­ãî­âî­ðè­ëè íà 391 ïè­òà­íèå, íà­ï­ðà­âå­íè îò 61 ïè­òà­÷è. Пðÿï., 1903, áð. 40, 3. // Дè­àë. Чî­âåê, êî­é­òî îáè­÷à ìíî­ãî äà ïè­òà, äà ðàç­ïèò­âà (Н. Гå­ðîâ, РБЯ IV).

2. Дè­àë. Пðî­ñÿê; áî­æàê. Оò­êî ïî­ìè­íà­ëî ìíî­ãî âðå­ìå, ïî­ïîò .. ðàç­á­ðàë, îòó êüåð­êà ìó éå öà­ðè­öà,.. Сå ñòî­ðèë ïè­òà÷ è îøîë òà­ìó äà ïðî­ñèò. Нàð. ïðèê., СáНУ ХХIХ, 218. Тîð­áà­òà îò ïè­òà­÷îò ñî íè­ùî íå ñå ïîë­íèò. СáНУ IV, 248.