бỳдка ж. (нем.). 1. Малка лека постройка, обикн. за подслон на лице, което изпълнява служба на открито. Ние виждаме и сега войници, маршируващи стройно или изправени неподвижно до караулните будки. Йовков. Кантонерска будка. 2. Лека постройка или малко помещение, гдето се продават вестници, цигари, закуски и пр. Вестникарска будка. 3. Остар. Закрито място в моторна кола, където седи водачът ѝ. Шофьорска будка.
|