бỳлин1, -а, -о. Прил. от була1.
бỳлин2, -а, -о. Диал. 1. Прил. от буля. Залюляла Янка / булино си дете. Нар. пес. 2. Като същ. мн. булини (разг.) — домът и семейството на буля.