гонѝтел, -ят, -я, мн. -и, м. Книж. Лице, което гони, преследва някого или нещо; преследвач. Успял да вземе преднина пред гонителите си. Вазов. Освен това, те са били жестоки гонители на радостите в живота. П. П. Славейков.