земля̀нка ж. Жилище, изкопано в земята и покрито с пръст и клони, обикн. от войници през време на война. Войниците прекараха една нощ по-студена и по-мъчителна, отколкото в окопите, и на другия ден още почнаха да си строят землянки. Йовков.