злорàд, -а, -о, прил. 1. Който се радва на чуждо нещастие, на чужда беда. Злорад човек. 2. Проникнат от злорадство, който изразява злорадство. От всички страни се сипят злоради шеги и подигравки. Йовков. Злорада усмивка озари лицето му. Вазов.