мỳден, -дна, -дно, мн. -дни, прил. Който се движи, действа или се извършва много бавно; бавен. Ядосваше се той не защото ратаят беше муден, но защото му се струваше, че тази мудност е престорена. Караславов. Селянинът мушеше с остена воловете, за да ободри мудния им ход. Вазов.
|