невидèлица ж. Диал. Мъгла, облак, полумрак, който пречи на видимостта. || Обр. Но ето, като че из невиделица, пред него застана висок селянин с разкопчана на гърдите риза. Йовков. Сега воденичарят се изправи и погледна учудено непознатия, който му дойде на помощ от невиделица. Вазов.
|