обезсѝлен, -а, -ο. 1. Прич. мин. страд. от обезсиля. 2. Като прил. ‒ а) Който е останал напълно без сили; изтощен, омаломощен. Но ето че краката ми се подкосяват и аз спирам обезсилен: искам да пристъпя, ала не мога. Г. Райчев. б) Който не е вече в сила; невалиден. Обезсилена наредба.
|