обрàмчвам, -аш, несв.; обрàмча, -иш, мин. св. -их, св., прех. Диал. Слагам, понасям нещо през рамо; нарамвам. В това време из храстите зад пътя изскокна един окъсан селяк, обрамчил стара пушка. Елин Пелин. Тото се наяде,... облече скъсаното кожухче, тури капицата, обрамчи торбето с книжките и тръгна. Елин Пелин. обрамчвам се, обрамча се страд.
|