объ̀рсвам, -аш, несв.; объ̀рша, -еш, мин. св. объ̀рсах, св., прех. С бърсане изчиствам или изсушавам всичко изцяло. Яна обърса с ръка овлажнелите си очи. К. Петканов. Той обърса с опакото на ръкава си потеклите по челото му едри капки поп. Дим. Талев. обърсвам се, обърша се възвр. и страд. Стоян викна още от прага: ‒ Жено, дай кърпа да се обърша! Дим. Талев.
|