опòра. ж. 1. Място или предмет, където може да се закрепи или да застане нещо. Ако отстраним опората на повдигнатото тяло, последното под влияние на земното притегляне пада. 2. Прен. Сила, поддръжка или помощ, на които се осланя човек; подкрепа. Той се гневеше, но се и боеше от голямото зло, което можеше да го сполети, и търсеше опора у Дона. Дим. Талев. Намирам опора. Губя опора.
|