рàдвам се, -аш се, несв., непрех. 1. Изпитвам радост; весело ми е. Врабчета кацаха по раменете и по главата му и се радваха, когато им говореше. Елин Пелин. Тя се радваше, че той разговаря с нея, с една проста селска мома. Г. Караславов. Вълко стоеше настрана и се радваше на силата на сина си. К. Петканов. 2. Книж. Обикн. с предл. на — разполагам, имам, ползвам се. Тя може да остане пак в царството ми, като се радва на почет и доволство. Вазов. Той изглежда замислен и печален, но това не ще да е съвсем искрено, защото в същност той се радва на добро настроение и отлично здраве. Йовков.
|