разбỳнвам, -аш, несв.; разбỳня, -иш, мин. св. -их, св. Разг. Подбуждам, подстрекавам към буна; разбунтувам. Като ходеше по селата — разбуни народа, внуши му повече смелост и надежда. Дим. Талев. разбунвам се, разбуня се страд.