раззѝнвам, -аш, несв.; раззѝна, -еш, мин. св. -ах, прич. мин. страд. раззѝнат, св., прех. Разтварям широко уста. Николина плачеше, както плачат малките деца; раззинваше широко уста и плачеше с глас. Г. Райчев. Баба Димка протегна врат към него и раззина уста да чуе по-добре. Ц. Церковски.
|