разклоня̀вам се, -аш се, несв.; разклоня̀ се, -ѝш се, мин, св, -ѝх се, св., непрех. Само 3 л. Пускам клони или разклонения. Отпред, току до чардака, се намираше дървото, което се виждаше отвред... То започваше да се разклонява наравно с покрива. Йовков. || Раздвоявам се. Пътят се изкачваше стръмно и по-нататък, върху гърба на рида, се разклоняваше в две посоки; към Рожден и, вдясно, накъм другите села по Железник. Дим. Талев.
|