тарашу̀вам, -аш, несв., непрех. Разг. Тършувам. Нахрани се, след туй стана и взе да тарашува нещо из къщи. Йовков. Те бяха дошли да ограбят тая къща, искаха да отварят сандъци, да тарашуват, да делят свое и несвое. Дим. Талев.