тихомъ̀лком нареч. Без да се вдига шум, много тихо, незабелязано. Тихомълком, без да пита нито дяда Ганча, нито някого от поповете, глухонемият задигна от църквата един стар свещник. Г. Караславов. Коста тихомълком се измъкна от скривалището. П. Вежинов.
|