тру̀пам се, -аш се, несв., непрех. Само мн. и 3 л. ед. 1. Идваме един след друг или едновременно, като се събираме на едно място в голямо количество. Навред пред портите, по площада се трупаха хора. Ем. Коралов. Врабци се трупат на припек по плетищата и дигат весело врява. Йовков. 2. Прен. За някакво неприятно чувство (мъка, яд и под.) — постепенно се набирам. Някаква глуха и тъпа злоба към Ганчовски засядаше някъде в гърдите му, трупаше се по малко и напираше да избухне. Г. Караславов. А на сърцето ѝ се трупаха ядове, които разядаха нейната сила и здравина. Влайков.
|