Основна форма: демонѝчен - Прилагателно

Форми:

демонѝчен - единствено число, мъжки род, нечленувано
демонѝчния - единствено число, мъжки род, членувано - непълен член
демонѝчният - единствено число, мъжки род, членувано - пълен член
демонѝчна - единствено число, женски род, нечленувано
демонѝчната - единствено число, женски род, членувано
демонѝчно - единствено число, среден род, нечленувано
демонѝчното - единствено число, среден род, членувано
демонѝчни - множествено число, нечленувано
демонѝчните - множествено число, членувано

Резултати от: Синоними в Инфолекс:

1 адски - пъклен - демоничен - сатанински - демонски - дяволски - мефистофелски (книж.)

Резултати от: Речник на българския език

ДЕМОНЍЧЕН, -чна, -чно, мн. -чни, прил. 1. За човек — който има силен, властен, пагубен характер, който има качества на демон; демонически.

Виж повече