побѝрам се, -аш се. несв.; поберà се, -èш се, мин. св. побрàх се, св., непрех. Вмествам се, събирам се в нещо. А в гората има стар дъб с широка хралупа, в която момчето цяло се побираше. М. Марчевски. Две силни страсти не могат в едно време да се поберат в сърцето. Вазов. □ Не мога да се побера в кожата си (разг.) – много силно съм ядосан, раздразнен. Тъй ме е яд, щото не мога да се побера в кожата си! Влайков.
|