поиздѝгам, -аш, несв.; поиздѝгна, -еш, мин. св. -ах, прич. мин. страд. поиздѝгнат, св., прех. Издигам малко или от време на време. При тия думи баба Митра поиздигна глава и хвърли един жив поглед към дядо Кольовата стопанка. Мих. Георгиев. Момчил се наведе и, като го прихвана за врата, леко го поиздигна. Ст. Загорчинов. поиздигам се, поиздигна се страд.
|