пооживя̀вам се, -аш се, несв.; пооживя̀ се, -ѝш се, мин. св. -ѝх се, св., непрех. Оживявам се малко, донякъде. Коце беше вече тънко и височко момченце, когато се намери първото му сестриче... Сега в къщи бе no-весело, баща му стана по-обичлив, та че и Коце се пооживи. А. Страшимиров. Градът се беше поуспокоил подир капитулацията и улиците му се бяха пооживили. Вазов. Погледът му се пооживи.
|