потъ̀трям, -яш, несв.; потъ̀тря, -иш, мин. св. -ах, св., прех. 1. Започвам да тътря. Тя се огледа, потътра отмалели крака до канавката на шосето и седна подкосена на изкопа. А. Гуляшки. Изплашените коне потътраха обозните каруци — войниците ги изоставиха и бягаха. П. Славински. С трън да потътриш, няма какво да заденеш. Погов. 2. Тътря малко. Едва потътрах чувала. потътрям се, потътря се страд.
|