многолèтен, -тна, -тно, мн. -тни, прил. Книж. Многогодишен. И той хвърли поглед любовен, приветен, / към тоз труд довършен, подвиг многолетен, / на волята рожба, на бденето плод. Вазов. Многолетен дъб.