мѝши, -а, -о, прил. Който принадлежи на мишка. Казах ти ‒ хубавец: снага топола, очи соколови, мустаци има тънки, като маши опашки. Вазов. □ Миша дупка ‒ скришно, затулено място. Сякаш бяха хора, които гледаха да се скрият в миша дупка, а техните преследвачи са по петите им. Ст. Загорчинов. Навирам (натиквам) в миша дупка (разг.) ‒ поставям някого в много затруднено положение.
|