необита̀ем - единствено число, мъжки род, нечленувано необита̀емия - единствено число, мъжки род, членувано - непълен член необита̀емият - единствено число, мъжки род, членувано - пълен член необита̀ема - единствено число, женски род, нечленувано необита̀емата - единствено число, женски род, членувано необита̀емо - единствено число, среден род, нечленувано необита̀емото - единствено число, среден род, членувано необита̀еми - множествено число, нечленувано необита̀емите - множествено число, членувано
НЕОБИТА̀ЕМ, -а, -о, мн. -и, прил. Който не е населен, в който не живеят хора; безлюден, ненаселен.