акцидѐнтен - единствено число, мъжки род, нечленувано акцидѐнтния - единствено число, мъжки род, членувано - непълен член акцидѐнтният - единствено число, мъжки род, членувано - пълен член акцидѐнтна - единствено число, женски род, нечленувано акцидѐнтната - единствено число, женски род, членувано акцидѐнтно - единствено число, среден род, нечленувано акцидѐнтното - единствено число, среден род, членувано акцидѐнтни - множествено число, нечленувано акцидѐнтните - множествено число, членувано
АКЦИДЀНТЕН, -тна, -тно, мн. -тни, прил. 1. Книж. Случаен, страничен, несъществен.
2. Печат. Който е предназначен или се отнася до малки нередовни, временни печатарски работи, като бланки, формуляри, билети, покани, визитни картички и под. Той ги учеше как да набират букви, как да гласят набора и как да се справят с малката печатарска машина. Децата, сръчни и увлечени, бързо свикнаха с акцидентната работа. Г. Караславов, ОХ III, 356. Акцидентен печат. Акцидентен шрифт. Акцидентна буква. Акцидентно мастило. Акцидентна печатница.
— От лат. accidens, -entis ‘случващ се‘.