порѐд - *
ПОРЀД нареч. Последователно, един след друг, едно след друго. Стоил се сбогува с Делча, развълнуван и с овлажнели очи. Делчо, също смутен, повежда коня си и подава ръка поред на земляците. Й. Йовков, Разк. I, 70. Сватовете пиха поред. Най-напред чичо Колю, после другите. И. Петров, НЛ, 97. — Подадох му цигара, запалих и аз, па като се укроти, помолих тихо: — Разказвай поред! Др. Асенов, СВ, 78. Водачът си поема дъх, докато се източим останалите 15, взирайки се изпитателно в лицата ни поред. Бл. Димитрова, Лав., 41. Край селските огнища беше топло и сладко се спеше, но Гьоре Павлев никога не се подлъгваше да остане две нощи поред в едно и също село. Д. Талев, И, 250. ● Нар.-поет. Р е д п о р е д. Трима шопи трева косят, / мерно махат ред поред. Елин Пелин, ПБ, 127. Ред поред са чаша напивали, / от чаша се богме не познава, / ато не ли едън да изпие. Нар. пес., СбНУ ХLIХ, 178.
ПОРЀД