разноро̀ден - единствено число, мъжки род, нечленувано разноро̀дния - единствено число, мъжки род, членувано - непълен член разноро̀дният - единствено число, мъжки род, членувано - пълен член разноро̀дна - единствено число, женски род, нечленувано разноро̀дната - единствено число, женски род, членувано разноро̀дно - единствено число, среден род, нечленувано разноро̀дното - единствено число, среден род, членувано разноро̀дни - множествено число, нечленувано разноро̀дните - множествено число, членувано
1 различен - многообразен - разнообразен - разнороден 2 многообразен - разнообразен - разнороден - разновиден 3 нееднороден - разнороден - нехомогенен (книж.)
РАЗНОРО̀ДЕН, -дна, -дно, мн. -дни, прил. 1. Само ед. Обикн. в съчет. със събир. име. Който се състои от различни по вид обекти или от отличаващи се по състав, особености и под. компоненти, части. Противоп. еднороден.