доста̀тъчен - единствено число, мъжки род, нечленувано доста̀тъчния - единствено число, мъжки род, членувано - непълен член доста̀тъчният - единствено число, мъжки род, членувано - пълен член доста̀тъчна - единствено число, женски род, нечленувано доста̀тъчната - единствено число, женски род, членувано доста̀тъчно - единствено число, среден род, нечленувано доста̀тъчното - единствено число, среден род, членувано доста̀тъчни - множествено число, нечленувано доста̀тъчните - множествено число, членувано
ДОСТА̀ТЪЧЕН, -чна, -чно, мн. -чни, прил. 1. Който е в необходимата степен, количество, който задоволява нуждите, който стига. Пет-шест години съпружески живот са достатъчни за един мъж и една жена добре да се опознаят и — дори да се обикнат. Д. Калфов, Избр. разк., 102.