по̀стник - единствено число, нечленувано по̀стника - единствено число, членувано - непълен член по̀стникът - единствено число, членувано - пълен член по̀стници - множествено число, нечленувано по̀стниците - множествено число, членувано
ПО̀СТНИК, мн. -ци, м. 1. Лице, което вярва в Бог и се е уединило в пустинно място, в планина, далеч от хората, за да прекарва живота си в пост и молитва; отшелник, пустинник.