необходѝмо -
1 необходимо - обезателно (книж.) - задължително - наложително 2 необходимо - наложително - належащо
НЕОБХОДЍМО нареч. 1. Обикн. с гл. с ъ м, и з г л е ж д а, в и ж д а м и с е, с т а в а и под. и следв. изр. със съюз д а. а) Означава, че е нужно, потребно нещо да стане, да се извърши, осъществи.