обита̀ем - единствено число, мъжки род, нечленувано обита̀емия - единствено число, мъжки род, членувано - непълен член обита̀емият - единствено число, мъжки род, членувано - пълен член обита̀ема - единствено число, женски род, нечленувано обита̀емата - единствено число, женски род, членувано обита̀емо - единствено число, среден род, нечленувано обита̀емото - единствено число, среден род, членувано обита̀еми - множествено число, нечленувано обита̀емите - множествено число, членувано
ОБИТА̀ЕМ, -а, -о, мн. -и, прил. 1. За къща, сграда, територия и др. — който е годен за живеене, който може да се обитава от хора.