пото̀мък - единствено число, нечленувано пото̀мъка - бройна форма пото̀мъкът - единствено число, членувано - пълен член пото̀мци - множествено число, нечленувано пото̀мците - множествено число, членувано
ПОТО̀МЪК, мн. -мци и (остар. книж.) -мки, м. 1. Лице, по отношение на своите родители, деди, предци; дете, рожба, чедо, наследник.