дерà се, -èш се, мин. св. драх се, несв., непрех. Разг. 1. Силно викам или плача. Я как се пък дере (детето)! / и рита, рита ли! Лобут ще има, бре! К. Христов. 2. Кашлям много силно, издълбоко. Да мога да го накарам да остави и тоя тютюн, дето го кара да се дере и да кашля — още по-добре ще бъде. Йовков.
|