клюн, клю̀нът, клю̀на, мн. клю̀нове, клю̀на (сл. ч.), м. Предна издадена рогова част от устата на птица, с която тя кълве; човка. Соколът подхвана месото с прикривения си клюн, клъвна няколко пъти и пак го пусна недоядено на пътя. Ст. Загорчинов.