кривоòк, -а, -о, прил. Кривоглед. На прага ѝ стоеше на припек кривоокият манастирски идиот, другар на Мунча. Вазов. Господ не я надарил с хубосчица: дундеста, като каче, едното око черно, другото сиво, па и кривоока ‒ тебе гледа, мене види. Вазов.