тра̀нс - единствено число, нечленувано тра̀нса - единствено число, членувано - непълен член тра̀нсът - единствено число, членувано - пълен член
- 1. транс м. Муз. от англ.
- - Ритмичен музикален стил – основна разновидност на техно музиката.
транс, трàнсът, трàнса, мн. няма, м. (фр.). Книж. 1. Силна нервна възбуда, при която съзнанието се помрачава и човек не владее волята си, действа автоматически.
тра̀нс, тра̀нсът, тра̀нса, мн. няма, м. Муз. Ритмичен музикален стил - основна разновидност на ↑техно музиката; ↑трансденс. Слушам транс. ● Като опред. Няма да се изненадам, ако в края на тази година го обявят за „транс албума на годината“. Е/2004/90. Транс музика.
∆ Скандинавски транс. Вж. скандинавски. Техно транс. Вж. техно.
- Англ. trance. Друга форма: тренс.
транс-. Първа съставна част, активна при образуване на нови сложни думи, със значение: който се отнася до преминаване, прехвърляне на нещо от едно място на друго, от един индивид на друг, от едно явление на друго и под., напр. трансбалкански, трансчерноморски, трансгенетичен, транскултурен, трансетнически, транспазарен, транслингвистичен, трансперсонален, трансевропейски, трансдисциплинарен, транскомуникация, трансдисциплинарност, трансхуманизъм и др.