поро̀к - единствено число, нечленувано поро̀ка - бройна форма поро̀кът - единствено число, членувано - пълен член поро̀ци - множествено число, нечленувано поро̀ците - множествено число, членувано
ПОРО̀К, мн. -ци, след числ. -ка, м. 1. Лош, осъдителен навик, обичай в поведението или лоша, осъдителна черта в характера на човек; недостатък, слабост.