Речник


  -  а  б  в  г  д  е  ж  з  и  й  к  л  м  н  о  п  р  с  т  у  ф  х  ц  ч  ш  щ  ъ  ь  ю  я  
у
уб
ув
уг
уд
уе
уж
уз
уи
уй
ук
ул
ум
ун
уп
ур
ус
ут
уф
ух
уч
уш
ущ
ую
уя
ура
уработвам
уработване
уработя
уравнение
уравниловка
уравнителен
уравновесен
уравновесеност
уравновеся
уравновесявам
уравновесяване
уравня
уравнявам
уравняване
ураган
ураганен
уран
ураниев
ураний
уранов
урбулешката
урбулешки
урва
урвам
урвам се
урване
урвест
урегулирам
урегулиране
уред
уредба
уреден
уредено
уреденост
уредник
уредница
уредничество
уредничка
уредно
уредност
уредя
уреждам
уреждане
урека
уремия
уречен
урина
уринирам
уриниране
уричам
уричане
урна
урна се
уров
уровен
урод
уродлив
уродливо
уродливост
урожаен
урожай
урожайност
урок
уроки
уролог
урология
уронвам
уронване
уроня
урочасам
урочасвам
урочасване
урсуз

урѝчам1, -аш, несв.; урекà, уречèш, мин. св. урèкох, урèче, прич. мин. св. деят. урèкъл, -кла, -кло, мн. -кли, св., прех. Диал. Уговарям, определям. Уричаме часа, в който да се срещнем. уричам се, урека се страд.

урѝчам2, -аш, несв.; урекà, уречèш, мин. св. урèкох, урèче, прич. мин. св. деят. урèкъл, -кла, -кло, мн. -кли, св., прех. Диал. Вричам се, обещавам.


Copyright © 2014 Институт за български език. Всички права запазени.