зàек, мн. зàйци, зàека (сл. ч.), м. Гризач с дълги уши и дълги задни крака. Lepus. Их, че време за зайци! — въздъхна чичо Кола и килна оскубаната си капица над една вежда. Елин Пелин. Страхлив като заек. Див заек. Питомен заек. □ С един куршум два заека (погов.) — с едно усилие свършвам две работи. Спя като заек (разг.) — спя леко, та съвсем лесно се будя.
|