зашѝбвам, -аш, несв.; зашѝбам, -аш, св., прех. и непрех. Почвам да шибам, да удрям. По едно време чу как вятърът зави навън, и по стъклото на прозореца зашиба дъжд. Йовков. Той зашиба конете с камшика.