комѝта, -та, мн. -и, м. (итал.). Истор. Член на тайна политическа организация — борец за освобождение на България от турското робство. Ти ноще по къра ходиш, / с комити се срещаш! Вазов. Не хванал с хайдути горите. / Оженил се, / сетне зарязал домът, / и... станал комита. Вапцаров.
|