харàм нареч. (араб.). Остар. Незаслужено, непростено. Противоп. халал. Да не е крила парите си. Щото е дошло харам, харам ще и да иде. Каравелов. Не яде хляба харам. Погов. □ Харам да ти е — да не ти е простено, да не видиш добро.